Πονούσα φριχτά όταν σκίστηκα στα δυο κι ήταν η ώρα να γεννηθώ. Υγρά. Κάτω από σάπια χόρτα και φύλλα νεκρά. Οι νύχτες μίκραιναν, ξυπνούσε το χώμα, το κρύο μαλάκωνε κάπως.…