Αναστασία Κόκκινου: Tό πρῶτο πού θυμᾶμαι. Ἀπόσπασμα[1]

Tό πρῶτο πού θυμᾶμαι εἶναι ἕνας νηπιακός βηματισμός πάνω σέ πέτρινο καμπυλωτό πεζούλι κι ἕνας χορός ἰδιότυπος στό καφετί ἀμπάρι τοῦ μαγεριοῦ. «Μάνα» φώναζα τή γιαγιά καί τόν παππού «πατέρα»,…

0 Comments