Στο προηγούμενο βιβλίο της Λίλιας, «Το τραγούδι των Ινουίτ», η συγγραφέας ανεβαίνει σ΄ένα φτερωτό τροχό που κυλά μέσα στο χώρο και τον χρόνο, περιπλανιέται σε πόλεις και χώρες του κόσμου, συνομιλεί με κουλτούρες, αγωνιά για τον άνθρωπο και τη φύση.
Στο καινούριο βιβλίο της «Γοβάκια από Πάγο», κάνει πάλι βουτιά στο χώρο και τον χρόνο κι αναδεικνύει 11 γυναικείες προσωπικότητες που έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους στην εξέλιξη του κόσμου .
Η συγγραφέας διάλεξε ανάμεσα στις γυναίκες, τις ανυπότακτες προσωπικότητες που δεν λογάριασαν τα κοινωνικά στερεότυπα και τις κατεστημένες αντιλήψεις κι άνοιξαν πλατείς δρόμους στις κοινωνικές δομές και στον πολιτισμό. Όλες οι γυναίκες αυτές υπέφεραν, βασανίστηκαν, λοιδορήθηκαν πολλές κατακρεουργήθηκαν και βασανίστηκαν. Κι αυτή είναι η προσφορά του βιβλίου της Λίλια Τσούβα. Αποδεικνύει με τρόπο περίτρανο πως οι υπάρχουσες κοινωνικές δομές κι οι υφιστάμενες προκαταλήψεις είναι εκείνες που εκκολάπτουν και μετά γεννάνε την βία και την ολέθρια συμπεριφορά των ανδρών απέναντι στις γυναίκες. Στην δεκαετία του 80 το βιβλίο του Λευτέρη Σταυριανού διακεκριμένου ιστορικού που θεωρούνταν αυθεντία στη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας και των Βαλκανίων , εισάγεται στη Α’ Λυκείου για να διδαχτεί στους μαθητές . Ανάμεσα στα θέματα που πραγματεύεται είναι ο ιμπεριαλισμός, η ταξική ανισότητα, η εξέλιξη του ανθρώπινου γένους, η ισότητα των δύο φύλων και αναφέρει ρητά «Δεν υπάρχει έμφυτη η γενετική ανισότητα μεταξύ των φύλων» ..
Επιστρατεύοντας, λοιπόν την μυθοπλαστική της δεινότητα και τη φαντασία η συγγραφέας φέρνει στο προσκήνιο γυναίκες που απέδειξαν με περίτρανο τρόπο, πως δεν έχουν να ζηλέψουν απολύτως τίποτα από τους άντρες πολεμιστές, επιστήμονες, βασιλιάδες, ποιητές. Γιατί αυτός είναι ο προορισμός της στρατευμένης Λογοτεχνίας. Να στέκεται δίπλα στους καταπιεσμένους , στους αδικημένους , στους υποδεέστερους και να μιλάει τη γλώσσα τους . Κι αυτό κάνει η συγγραφέας. Βλέποντας τον πίνακα του Καραβάτζιο «Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη» καταλαβαίνουμε την ικανοποίηση αυτής της γυναίκας που καταφέρνει, έστω και με δόλο χρησιμοποιώντας τα γυναικεία θέλγητρα της, να σώσει τους ομοεθνείς της από βέβαιο αφανισμό και καταστροφή. Την Θεοδώρα την ξακουστή βυζαντινή αυτοκράτειρα που φρόντισε ο ιστορικός Προκόπιος να τη « στολίσει» με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς , να στηρίζει και να σώζει τον Ιουστινιανό αναφωνώντας «Καλόν εντάφιον η βασιλεία» . Την φιλόσοφο-μαθηματικό Υπατία να κατακρεουργείται από τους φανατικούς χριστιανούς ,την Ασπασία να παραδίδεται βορά στο κουτσομπολιό και την κακεντρέχεια των Αθηναίων γιατί τόλμησε να κάνει άλματα στην ηθική της εποχής της.
Η Θεοφανώ , η βυζαντινή πριγκίπισσα , η Μπουντίτα η πριγκίπισσα των Κελτών , η Σαπφώ, ο θηλυκός Ομηρος ,η μοναχή Ρουσβίτα , η Αννα Μαρία Βαν Σούρμαν παρελαύνουν μπροστά μας σαν ένας θίασος από εξαίσιες πρωταγωνίστριες που η συγγραφέας με ξεχωριστή μαεστρία και δεξιοτεχνία , με γλώσσα ποιητική , λυρική , μαγευτική κινεί πάνω στη σκηνή του θεάτρου της ζωής μέσα στο χώρο και τον χρόνο. Πόσες ακόμα μπορούσε να χωρέσει στο βιβλίο της η Λίλια Τσούβα: Πάμπολλες . Μπορούσε να αναφέρει την μαντάμ Μαρί Κιουρί που πέθανε από την υπερβολική έκθεση της στην ραδιενέργεια που την μελετούσε για χρόνια, ή ακόμα και την Μαρία Μοντεσσόρι, την μεγάλη Παιδαγωγό και Φιλόσοφο που αναγκάστηκε να απαρνηθεί τον γιό της, γιατί ήταν ανύπαντρη μητέρα. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά και δεν είναι μόνο από ταξικά ανώτερα στρώματα, αλλά και από τους πληβείους, τον λαό, τους ταπεινούς και καταφρονημένους και τα κατώτερα στρώματα.
Κι επαναλαμβάνω : Χρειάζονται τέτοια βιβλία σήμερα. Τώρα που οι γυναικοκτονίες αποτελούν κανονικότητα η συγγραφή του ήταν πολύτιμη και μεγάλης σημασίας . Την ευχαριστούμε..
