You are currently viewing Βάλτερ Πούχνερ: τρία ποιήματα

Βάλτερ Πούχνερ: τρία ποιήματα

Πυθία, υπέργηρη

 

Μιλούσε αργά και σιγανά

με φωνή λίγο σπασμένη, τραχειά

κρατούσε ωστόσο μιαν αρμονία

ποτάμι απέραντο από ήχους

από φθόγγους και φωνήεντα

ποτάμι που ήξερε το δρόμο του

και δε θα σταματούσε ποτέ του

παρά μόνο στο δέλτα του άγνωστου

στο αεί του αλατιού, τη σιωπή.

 

Δεν ξεχώριζες τις λέξεις

πού και πού καμιά συλλαβή

μια ροή ακατάληπτου λόγου

σαν τη πηγή του Αχέροντα

ένα αρτεσιανό από τα έγκατα

μήνυμα από πολύ μακριά

σε γλώσσα άλλου κόσμου.

 

Ίσως μας πήρε και ο ύπνος

ήμασταν σε άλλη κατάσταση

ένας χρησμός τόσο μεγάλος

που ξεπερνούσε τα πάντα

τις λογοτεχνίες όλες μαζί

των βιβλιοθηκών τη σοφία

μιλούσε το μαντείο των αιώνων

ξεχείλιζε η ακοή μας 

μια ρήση άρρητη αείρροη

που γέμιζε όλο τον χρόνο.

 

Μιλούσε τόσο αργά και σιγανά

που δεν καταλάβαμε καθόλου

πως είχε πάψει να μιλάει

και η φωνή είχε γίνει σιγή

και η προφητεία σιωπή

είχε από καιρό πεθάνει.

 

Συνεχίζει στα αφτιά μας

ώς τη σήμερον ημέρα.

 

 

Παρατηρήσεις κοιμήσεως

 

Πριν εγκαταλείψει το πνεύμα

το σαρκίον, το ταίρι του

πριν πάρει ο ύπνος την ύλη

πριν σταθεροποιήσει

την σκόνη την αστρική

εκείνη πυρακτώνεται

κι ανεβάζει τη θερμοκρασία

 

οι κοιμώμενοι πάντα ζεστοί

ώστε στην πτήση τη νυχτερινή

μόνο με τον αυτόματο πιλότο

να μην παγώσουν τα κύτταρα

όταν η άτρακτος είναι μόνη της

κρύο κορμί ο ύπνος δεν παίρνει

 

ο μέγας αδελφός αλλιώς

πριν φορτωθεί το πτώμα

το βάζει στο ψυγείο.

 

 

Ίχνη ηχητικά

 

Οι μικροθόρυβοι της νύχτας

να είναι τα σπλάχνα μου

που ποτέ δεν ησυχάζουν;

 

Να είναι από τον ακάλυπτο

από τον μικρό φωταγωγό

από το κλιμακοστάσιο

από το διπλανό σπίτι

το πάνω διαμέρισμα

το κάτω μαγαζί;

 

Οι τοίχοι είναι ευάλωτοι

τα μπετά τόσο διαφανή

στις γωνίες παγιδεύονται

αόριστοι ήχοι της ημέρας.

 

Να είναι διαρρήκτες

ληστές ή αναρχικοί

να είναι το αίμα μου

ετοιμάζεται έμφραγμα;

 

Να είναι φτερά αγγέλου

να σηκωθώ να ετοιμαστώ

να είναι στο κεφάλι μου

τα γρανάζια της σκέψης

τρίξιμο φαντασιώσεων

προάγγελοι εγκεφαλικού;

 

Να είναι ο πόθος σαρκίου

η λαχτάρα της πεθυμιάς

να είμαι αλλού σ’ άλλη κλίνη

στα χέρια σου να καταθέσω το νου

στα μάτια σου να σβήσω την αμφιβολία;

 

Οι μικροθόρυβοι της νύχτας

να υπαινίσσονται μπορούν

πολύ μεγάλα αινίγματα.

Βάλτερ Πούχνερ

Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε και σπούδασε στη Βιέννη, αλλά τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα έχει ζήσει στην Ελλάδα. Είναι επίτιµος και οµότιµος καθηγητής Θεατρολογίας στο ΕΚΠΑ (ιδρυτής του Τµήµατος Θεατρικών Σπουδών µαζί µε τον Σ. Α. Ευαγγελάτο) και παρασηµοφορηµένο µέλος της Ακαδηµίας Επιστηµών της Αυστρίας. Επίσης, έχει διδάξει πολλά χρόνια στο Πανεπιστήµιο της Βιέννης, καθώς και σε πολλά ευρωπαϊκά και αµερικανικά Πανεπιστήµια.

Έγραψε πάνω από 120 βιβλία στα ελληνικά, αγγλικά και γερµανικά και δηµοσίευσε περί τα 500 µελετήµατα και περισσότερες από 1.000 βιβλιοκρισίες, για θέµατα της ιστορίας του ελληνικού και του βαλκανικού θεάτρου, καθώς και περί ελληνικής και συγκριτικής λαογραφίας και νεοελληνικών σπουδών και περί της θεωρίας του θεάτρου και του δράµατος. Από πολύ νέος γράφει ποίηση (κυρίως στα ελληνικά) αλλά µόνο πρόσφατα άρχισε να δηµοσιοποιεί τα έργα του.

Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει περισσότερες από 20 ποιητικές συλλογές. (Ολοκάρπωση, Τελευταίες ειδήσεις, Αστροδρόμια, Η ηλικία της πλάνης, Ο κηπουρός της ερήμου, Οι θησαυροί της σκόνης, Κοντσέρτο για στιγμές και διάρκεια, Δώδεκα πεύκα κι ένας ευκάλυπτος, Μηνολόγιο του άγνωστου αιώνα, Πεντάδες, Το αναπάντεχο, Συνομιλίες στη χλόη, Το χώμα των λέξεων, Τα σημάδια του περάσματος, Τα δώρα, Ο κάλυκας του κρόκου, Υπνογραφίες, Αλάτι στον άνεμο, Η επιφάνεια του μυστηρίου, ο φωτεινός ίσκιος, κ.ά.)

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.