Απ’ αλλού
Με θέλγει να τριγυρνώ,
με γοητεύει να οσμίζομαι
τους άλλους τόπους.
Με σαγηνεύει – έτσι άγνωστη-
να κλέβω από τη ζωή τους ,
ένα ρεμβασμό,
μια κρυφή σκέψη,
μια γραμμή σπιτιού
μια αγωνία,
ένα χαμόγελο.
Μα πάνω απ’ όλα,
με θέλγει,
με γοητεύει,
με σαγηνεύει,
εκείνη η αίσθηση,
πώς εγώ,
είμαι απ’ αλλού.
Η λέξη ρεμπαγό*
Α! Πόσο με γοήτευσε,
η λέξη ρεμπαγό
που ο ήχος της
πλημμύριζε με χρώματα εκτυφλωτικά
τα μάτια μου,
στα παιδικά μου χρόνια,
Α! Πόσο με συγκίνησε
Η λέξη ρεμπαγό
με τη χαρακτηριστική
της Χίου προφορά,
και με κατέλλυσαν εκεί στην είσοδο
της πολυκατοικίας
απόηχοι από ένα πολιτισμό,
πλούσιο, πολυποίκιλο, συνετό, σκωπτικό,
φιλτραρισμένο μέσα από το άρωμα
των λεμονανθών,
της λεπτότατης Ιωνίας.
Α! Μου έκανε ακόμα μια ραγισματιά
η λέξη ρεμπαγό,
ειπωμένη από την ηλικιωμένη κυρία,
που η ωραία οικονομία του προσώπου της
έρχεται από πολύ παλιά, εκεί,
στην είσοδο της αθηναϊκής πολυκατοικίας
όπου χρόνια, συγκατοικούμε ξένες,
μακριά από τον αέρα
και τούτων των ερειπίων
της γενέθλιας πόλης.
-
Ρεμπαγό: η κουπαστή της σκάλας. Χιώτικος ιδιωματισμός.
Βιογραφικό
