ΤΕΡΜΑ

Τώρα που η αγάπη μας παρασύρθηκε

σ’ ένα ήσυχο τέλος,

αφήνοντας τον πόνο του κενού

που ακολουθεί πάντα, όταν φεύγ’ η ομορφιά^.

τώρα που εσύ κι εγώ,

που με τις μύτες των δαχτύλων μας στεκόμασταν στη γη,

για ν’ ακουμπήσουμε τα δάχτυλα των χεριών μας στον ουρανό,

γυρίσαμε το βλέμμα μας αλλού

κι αφήσαμε τη μικρούλα μας αγάπη να πεθάνει ─

πήγαινε, αγαπημένη μου, και ψάξε πάλι το άγγιγμα το μαγικό.

Μ’ αν είσαι σοφή,

όπως εγώ θα’ μαι σοφός,

δε θα ξαναγαπήσεις

τόσο πολύ.

ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΩΛΑ

Δεν ξέρει

την ομορφιά της.

Νομίζει πως το καστανό κορμί της

δεν έχει μεγαλείο.

Αν μπορούσε να χορέψει

γυμνή

κάτω απ’ τα φοινικόδεντρα

και να δει το είδωλό της στο ποτάμι,

θα ήξερε.

Μα δεν υπάρχουν φοινικόδεντρα

στο δρόμο

και το νερό των πιάτων δεν αντανακλά

τα είδωλα.

William Waring Cuney (1906-1976): Αφροαμερικανός ποιητής και μουσικός. Εντάσσεται στο καλλιτεχνικό κίνημα «Αναγέννηση του Χάρλεμ» (Νέα Υόρκη, δεκαετία του 1920). Οι στίχοι του είναι επηρεασμένοι από τη jazz της εποχής και εκφράζουν τις ανησυχίες και τις ευαισθησίες των έγχρωμων Αμερικανών της εποχής του. Το γνωστότερό ποίημά του είναι το «Χωρίς είδωλα», το οποίο έγραψε στα φοιτητικά του χρόνια.