Ταξιδεύαμε για τη μικρή πόλη με το μεγάλο ιστορικό «φορτίο» νιώθοντας κάπως, ελάχιστα, αλλά κάπως μίζερα κι αμήχανα, διότι το πιεστικό προηγούμενο διάστημα δεν είχαμε κατορθώσει να ξανακοιτάξουμε τα βιβλία για το 21, από τα οποία εμπνευστήκαμε το ταξίδι, ούτε να μελετήσουμε κανέναν οδηγό της προκοπής. Ποιας προκοπής κιόλας, οι περισσότεροι τουριστικοί οδηγοί, παροπλισμένοι από το διαδίκτυο επανεκδίδονται τυπικά, με στοιχεία από το 2000. Ε, καλά, μπορεί και να μην είναι έτσι, δυο μόνο τέτοια παραδείγματα μας έκαναν να πούμε για πεταμένα λεφτά. Τέλος πάντων, δεν ψάξαμε και δεν προετοιμαστήκαμε και βρεθήκαμε στην εθνική οδό με μόνο βοηθό το κινητό τηλέφωνο. Αν ξέρεις τι θα επισκεφτείς, ανοίγεις τις δικές του πληροφορίες, μια χαρά, σοβαρά πράγματα, απλώς λειψά καμιά φορά. Αλλιώς, καθοδηγητής η Βικιπαίδεια και τα σάιτ για κλείσιμο ξενοδοχείων που έχουν κι ένα «κυριότερα αξιοθέατα» για κάθε τουριστικό προορισμό.
Για αυτά τα αξιοθέατα δεν είναι σίγουρο πως σε συμβουλεύουν αυτοί που ξέρουν. Ούτε και καλά με σκοπό να σε εξυπηρετήσουν, τον όποιο αναγνώστη. Καλοδιάθετοι (ή και κακοδιάθετοι) επισκέπτες εστιατορίων, ξενοδοχείων, μπαρ και καμιά φορά μουσείων, γράφουν τη γνώμη τους, όπως μπορούν κι όπως αισθάνονται. Ανεύθυνα όμως, επί το πολύ, δεν θα παραθέσουν δα και βιβλιογραφία!
Έμαθα, λοιπόν, σκυμμένη μυωπικά στην οθονίτσα μου, ότι στον τόπο που πηγαίναμε το μεν μουσείο θα άνοιγε την Τετάρτη στις 9, αλλά δυο τρία άλλα ήταν ανοιχτά, σήμερα Τρίτη, ως το μεσημέρι. Κι έψαξα λίγο παραπάνω, σε κριτικές, και βρήκα μια έντονη διαμαρτυρία επισκέπτη που έχασε τον χρόνο του γιατί «Δυστυχώς, μετά από μεγάλη επιμονή και τρεις απανωτές επισκέψεις στο χώρο, τελικά καταφέραμε να επισκεφθούμε μόνο το πρώτο από τα δύο. Μάλιστα! Δυο συγκεκριμένα ιδρύματα, σημαντικά για την πολιτική και την λογοτεχνική ιστορία του τόπου είναι σχεδόν πάντα κλειστά! Ήταν τουλάχιστον, τον Αύγουστο του 2023.
Ε, τι να κάνουμε; Ας προσέχαμε, ας μελετούσαμε πριν ξεκινήσουμε…
Όμως η πόλη έχει και άλλα σημεία ενδιαφέροντος. Για αυτά τα δυο και μόνο τη βάλαμε στο πρόγραμμα; Όχι, βέβαια! Πάμε να δούμε όσα είναι ανοιχτά, τι να κάνουμε…
Πήγαμε.
Πίνακες κι αγάλματα κι αντικείμενα διάφορα. Εικονογράφηση γεγονότων και συγκίνηση και γνώση. Πολύ ωραία. Πολύ ωραία και η πλατεία με τους αρειμάνιους καπνιστές στα καφενεία ‒ και πώς να καθίσεις μέσα με τέτοιον ήλιο; Ε, ας κάνουμε και μια βόλτα, ας πάμε και στα κλειστά, απολαμβάνουμε την πόλη, που σε ένα τουλάχιστον κομμάτι της είναι συμπαθητική και σχεδόν όμορφη.
Και τι ωραία αυτά τα κλειστά μουσεία! Σπίτια του 19ου αιώνα, το ένα φανερά εγκαταλειμμένο, το άλλο… μα η πόρτα είναι ανοιχτή! Μπήκαμε και αφελώς, από κεκτημένη αγωνία, ρωτήσαμε αν είναι ανοιχτά. Θύμωσε ο επί της υποδοχής και μόνος υπάλληλος: «Γιατί να μην είμαστε;». Του εξήγησα ντροπαλά ότι το είχα διαβάσει σε σάιτ ταξιδιών και ότι δεν πειράζει, μπορεί να μην είναι σοβαρές οι πληροφορίες, γίνονται αυτά… Ήταν άτεγκτος «πού το διαβάσατε, μπορώ να το δω;». Συνδέθηκα με τα δεδομένα για να του δείξω την εγγραφή, αλλά βαρέθηκε να με περιμένει και άρχισε να μας καθοδηγεί στην πορεία που έπρεπε να ακολουθήσουμε στην επίσκεψή μας. Μου άρεσαν πολύ τα ιστορικά εκθέματα, υπήρχαν πράγματα που τα μάθαινα για πρώτη φορά. Και τόσο σημαντική και ενδιαφέρουσα η ζωή και η δράση, οι αγώνες και οι σχέσεις των ανθρώπων στους οποίους είναι αφιερωμένο το μουσείο! Μάθημα ιστορίας…
Ο άντρας μου βαρέθηκε να περιδιαβεί και τους χώρους όπου φυλάσσονται τα έπιπλα των τελευταίων κατοίκων του σπιτιού, απογόνων των λαμπρών εκείνων συνώνυμων, και έπιασε κουβέντα με τον φύλακα, τους άκουγα από τον απάνω όροφο. Κι ο φύλακας παραπονιόταν για τη μιζέρια των γειτόνων που ανοίγουν τα παντζούρια τους, οι κακοήθεις, όταν έρχεται το πρωί, για να δουν μήπως κι αργήσει στο ωράριό του!
Πήγα κι εγώ κοντά τους. Τώρα η γκρίνια ήταν ότι ακριβαίνουν τα πράγματα και μπαίνει στο σούπερ μάρκετ και του έρχεται ταμπλάς! Θα πεινάσουμε! Σίγουρα, με τούτους που μπλέξαμε… Ε, ένα δίκιο το έχει, αυξάνονται όλα πια, αλλά μεσημέριασε καλά και, αφού μιλάμε πλέον σαν φιλαράκια, μήπως μπορεί να μας προτείνει και κανένα μέρος να φάμε;
Βεβαίως, και να χρησιμοποιήσουμε και το όνομά του!
Ήταν ωραίο το μέρος, ξέρει το τόπο του ο υπάλληλος, αλλά ήταν και το ακριβότερο της περιοχής, όπως κρίναμε μετά (από τα τουριστικά σάιτ, εννοείται!). Εμάς δεν μας ήρθε ταμπλάς ακριβώς, τον έχουμε γλυτώσει τον ταμπλά από τόσα και τόσα, με αυτό θα μας έρθει; Πληρώσαμε τα ζεσταμένα στα μικροκύματα, αλλά σερβιρισμένα με τσαχπινιά, γεμιστά, σκεφτήκαμε ότι δεν πειράζει, δεν είμαστε και κάθε μέρα εκδρομή, και συνεχίσαμε σε άλλο αξιοθέατο της πόλης, ανοιχτό και επισκέψιμο και συγκινητικότατο, με καλές κριτικές στο Διαδίκτυο…
Και αποζημιωθήκαμε. Οι ήρωες της Ιστορίας είναι πλέον πρόσωπα χωρίς αδυναμίες, καμιά ευκαιρία δεν σου δίνουν να μπλέξεις, ούτε εκνευρίζονται, ούτε προβλήματα έχουν. Μήπως για αυτό δεν κάνουμε εκδρομές σε μέρη με ιστορικό φορτίο;
Ζωή Κατσιαμπούρα